Praag-tig Praag

Met lichte schaamte lukt het me na 12 inlogpogingen eindelijk om weer eens in te loggen en iets op deze blog te zetten. Schandalig hoe lang hier niets gepost is, terwijl er genoeg aanleidingen waren. Wederom hebben we een bewogen jaar achter ons liggen. Sinds onze terugkomst in Nederland heeft ons leven weer een aantal keren op de kop gestaan. Dit neemt niet weg dat wij nog steeds intens genieten van reizen en mooie plekken ontdekken en graag delen. Zo ook Praag!

We boeken Praag een dag voordat we vertrekken: woensdagmiddag in de auto, donderdagochtend rijden we weg. Om 6.00uur gaat de wekker en met gesmeerde bolletjes en een volle Kruidvat-schepsnoepzak (want hé, zonder dit geen échte vakantie) vertrekken we aan onze rit van 8 uur in de auto. Met een aantal stops en geen files zijn we voor ons gevoel zo in Praag. Om 16.00uur pakken we de metro naar het centrum (tip: parkeer buiten het centrum, je bespaart er zo honderd euro mee) en pal in het centrum vinden we onze studio. We droppen onze trolleys, frissen ons op en met een paar honderd stappen zitten we aan ons drankje met uitzicht op de Karelsbrug. Deze brug is in 1357 ontworpen voor koning Karel IV en staat in elke top-5 van Must see’s in Praag. “Toeristen komen hier graag”, wordt overal vermeld en dat merken we als we op de brug lopen – wat een drukte.

Praag is prachtig, hier is geen woord aan gelogen door mensen die dit ooit tegen ons zeiden. We moeten even wennen aan de drukte, veel Engelsen en Duitsers. Die avond lopen we wat rond zonder plan. Uiteindelijk belanden we op tijd in bed met toch nog 5 kilometer in onze benen.

Dag twee in Praag (onze eerste volle dag) start met een goed ontbijt en een wandelroute uit een boekje – waar we uiteraard graag vaak vanaf afwijken. Vol energie beginnen we deze route en van de Obecni Dum, een prachtig concertgebouw. Het is een soort landhuis dat in begin van de 20e eeuw werd gebouwd. Tegenwoordig worden er nog regelmatig concerten georganiseerd en is er een restaurant.

Na dit bezoekje slenteren we via marktjes naar het Oude Stadsplein. Ook hier verbazen we ons over de prachtige panden en de drukte. Een blik op de Staromestska Radnice (Oude Raadhuis) is voldoende – deze staat namelijk flink in de steigers waardoor we het bekende ‘klokkenspel’ moeten missen: elk uur luidt de Dood een klok en verschijnen de twaalf apostelen. We doen het maar met een YouTube filmpje ;-).

We wandelen door, via de Karelsbrug (wederom druk!) naar de Praagse Burcht. Een flinke klim – zeker als je 26 weken zwanger bent – maar het is het meer dan waard. Bijna elk bankje wordt even benut om op adem te komen en elke toilet wordt bezocht (ja, in die fase zit ik nu!).

De klim is het waard. Als eerste bezoeken we de Burcht zelf. Deze bestaat al meer dan 1000 jaar. Elk uur vindt hier een wisseling van de wacht plaats en het feit dat Japanners met wachters ongegeneerd op de foto gaan, bezorgen bij ons plaatsvervangende schaamte. In de Burcht is voldoende te zien, zo ook de bekende St. Vitus Kathedraal. Het heeft bijna 600 jaar geduurd voordat deze af was en pas in 1929 werd deze ingewijd. Doordat deze kathedraal op een berg staat, is deze vanaf elk punt in Praag goed te zien. Buiten de Praagse Burcht genieten we van het uitzicht over de hele stad – uiteraard op een bankje. Alles heeft hier een hoog ‘dit moeten we vastleggen’-gehalte.

Zaterdag besluiten we het iets rustiger aan te doen. We ontbijten later, wisselen voornamelijk eten af met een aantal winkeltjes, en lopen door de Joodse wijk die Praag rijk is. We wandelen in Praag zoveel dat we elke dag makkelijk boven de 10 kilometer uitkomen. We twijfelden in het begin of we een metrokaart moesten kopen, maar achteraf zijn we blij dat we dit niet gedaan hebben – lopend zie je de stad veel beter. We genieten van de lekkere temperatuur, de sfeer, de prachtige panden (echt in elke straat), de homemade lemonades (voor Jasmijn) en de biertjes (voor Pim).

Zondag is een drukke dag. We willen naar het Joods museum, staan zelfs even in de rij, maar als we ontdekken dat we niet genoeg cash bij ons hebben én we verplicht zijn om één van de routes te volgen, besluiten we op eigen initiatief Praag verder te ontdekken. Boven op een berg zien we een opvallende rode wijzer die steeds heen en weer beweegt. “Wat zal het zijn?”, vrij impulsief lopen we erheen en voor we het weten staan we boven naast dit monument en kijken we weer over de hele stad uit. Achter dit monument bevindt zich een groot park dat we door wandelen en we belanden op een verlaten festival terrein. We lunchen, wandelen verder naar de Eiffeltoren van Praag in het Petrinpark. In een zeer langzaam tempo wandelen we weer terug naar het oude gedeelte van de stad. We schieten nog wat winkeltjes in, pakken nog een terrasje in de laatste namiddagzon en besluiten om nog één typisch Tsjechisch gerecht te nuttigen: Vepro knedlo zelo.

Maandagochtend pakken we onze koffers weer in, gaan met de metro terug naar onze auto en rijden daarna (zonder files!) weer terug naar Nederland. Binnen acht uur staan we weer in ons eigen huis. Leuk om zoveel moois te ontdekken binnen Europa! We kijken uit naar ons volgende avontuur.